aslında değişen hiçbir şey yok,
herşey sen gittiğinde nasılsa gene öyle.
gene doğu...yor her sabah güneş pencereme,
kimi zaman yakıyor içimi kimsenin yakmadığı kadar,
kimi zamansa geri çekiliyor,
yüzümü ıslatan yaz yağmurlarına bırakıyor yerini.
kuşlar gene ötüşüyor, çiçekler açıyor,
kimi zaman buz gibi; kimi zaman sıcacık hava.
hiçbir şey değişmemiş dışarıda, fark edemiyorum,
ben odamın sensiz kasvetine alışmışım çok zamandır.
aslında burası da dışarısı gibi tıpkı,
tek fark benim odamda içimi yakan tek şey hayalin,
yüzümü ıslatan tek şeyse gözyaşları.
bir zamanlar her gün pencerelerime yansıyıp,
artık bir türlü doğmayan güneşimse sensin,
işte bu yüzden karanlık bir geceden farksız gündüzlerim.