Geçmişin Kırıntıları...

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 8:56 am

6. Bölüm
Sema
Güneş ışıklarının pencereden yüzüme çarpmasıyla uyandım. Bundan nefret ediyorum. Yatağımdan yavaşça kalktım ve banyoya gidip elimi yüzümü yıkadım. Her sabah ki neşemle merdivenlerden indim. Annem ve Diloşum kahvaltı hazırlıyorlardı. Yanaklarına birer öpücük kondurdum.
Annem: ‘Günaydın Balım’ dedi.
Dilek: ‘Günaydın Prenses’ dedi.
Ben: ‘Size de günaydın meleklerim’ dedim.
Annem: ‘Kızlar daha kalkmadı mı?’ dedi
Ben: ‘Sence annem’ dedim
Dilek: ‘Tabi ki de kalkmadılar. Hadi kaldır kahvaltı hazır’ dedi.
Ben: ‘Tamam Diloşum’ dedim ve sofradan salatalık olacakken annem elime vurdu.
Annem: ‘Herkesle beraber’ dedi sahte bir kızgınlıkla.
Ben: ‘Uf ya tamam’ dedim dudağımı büzerek ve yukarı çıktım. Önce kendi odamıza girdim Gamze’yi uyandırmak için.
Ben: ‘Pişt kalk kız sabah oldu huhu’ dedim ve sonrada yanağına bir öpücük kondurdum.
Gamze: ‘Sanada günaydın güzellik. Ne bu neşe sabah sabah’ dedi.
Ben: ‘Tabikim de her zaman ki halim’ dedim gülerek.
Gamze: ‘Keşke bende sabahları bu kadar neşeli olsam ama yatakta yatmak daha cazip geliyor’ dedi gülerek.
Ben: ‘Hadi kalk bak yoksa üstüne atlarım benden söylemesi’ dedim sırıtarak.
Gamze: ‘Uf tamam be kalktık’ dedi ve yataktan kalktı. Bende diğerlerini kaldırmak için odalarına gittim. Evde sadece annem ve Diloşum tek yatıyorlar. Ben Gamzeyle Özlemde Nazlıya yatıyor.
Ben: ‘Hey ahali sabah oldu hadi kalkın’ dedim ve perdeyi açtım. Açar açmaz bağırmaları bir oldu ‘Kapa çabuk şu perdeyi’ diye.
Ben: ‘Kızlar sabah oldu diyorum kahvaltı hazır diyorum kalkın diyorum kötü olur diyorum’ dedim. Bu sırada yanlarına gidip yanaklarından öpmeyi de ihmal etmedim.
Özlem: ‘Bir git diyoruz beş dakika sonra kalkacağız diyoruz uykumuz var diyoruz anla bizi diyoruz’ dedi.
Ben: ‘Cidden kötü olur sonra bana kızmayın çabuk kalkın’ dedim.
Nazlı: ‘Ya sabah sabah bela mısın kızım ya’ dedi.
Ben: ‘Son kez söylüyorum’ dedim ama tık yok benden günah gitti. Bardakla su vardı odalarında ‘oh be aşağıya inmek zorunda kalmayacağım’ diye düşündüm ve elime bardağı aldım. Hızla ikisinin de yüzüne döktüm. Önce çığlık attılar sonrada yere düştüler. Bu hallerine kahkahalarla gülüyordum. Sonra yüzlerine baktığımda birden kahkaham kesildi. Önce bir yutkundum sonra hızla odadan çıktım koşarak aşağı indim.
Özlem: ‘Bittin sen kızım’ diyerek peşimden koşuyordu. Onun arkasındanda Nazlı geliyordu.
Hemen annemlerin arkasına saklandım.
Nazlı: ‘Çabuk gel buraya bittin sen kızım’ diyordu. Tabi tabi koskoca annem ve Diloşum var.
Özlem: ‘Ya Seboş bırak şunu ya’ dedi.
Annem: ‘Ne oluyor ki’ dedi.
Nazlı: ‘Yüzümüze su döktü onun yüzünden yataktan düştük’ dedi sinirle.
Ben: ‘Ama kalkmıyorlardı annem ya siz kaldırın deyince bende önce düzgünce söyledim sonra uyardım kalkmayınca döktüm’ dedim masum bir şekilde.
Dilek: ‘Ama kızlar bakın önce düzgünce söylemiş hem kahvaltı hazırdı bende biran önce kalkın diye onu gönderdim’ dedi.
Özlem: ‘Diloşum ama olmaz ki ya her sabah aynı şey bu sefer dayağı hak etti’ dedi. Bende ona dil çıkarttım.
Nazlı: ‘Hem suçlu hem güçlü bide dil çıkartıyor ya’ dedi sinirle.
Gamze: ‘Günaydın sevgili ailem’ diye indi aşağı gülücükler saçarak. Garibim evde ki curcunadan haberi yok. Sonra bizi görünce durdu ve ‘Ne oluyor burada ya’ dedi anlamayarak.
Özlem: ‘Sema’ya sor’ dedi kızgın bir bakış atarak.
Nazlı: ‘Ya Gamze’yi niye böyle uyandırmadın’ dedi.
Gamze: ‘Ha şimdi anladım ki hem ben uyandım Sema tehdit edince bu manyak gene beni sular diye’ dedi.
Ben: ‘Akıllanmış Gamze ne yapıyım sizde akıllansaydınız ve hemen kalksaydınız hem ben yorulmazdım hem de siz sinirlenmezdiniz’ dedim omuz silkerek.
Dilek: ‘Aaaa yeter bu kadar hadi bakalım masaya’ dedi tatlı bir kızgınlıkla. Kızlar sinirle oturdu masaya. Ben onlardan uzak bir yere oturdum ne olur ne olmaz. Sonra eğlenerek kahvaltımızı yaptık. Annemler doktor olmuşlardı ve bu sene ikinci seneleriydi. Bizde üniversiteye gidiyorduk ki bizimde üniversitede ikinci senemiz. Aslında annemlerle aramızda o kadar yaş farkı yok bizden 5 yaş büyükler. Biz 19 yaşındayız onlar 24. Hep isimleriyle hitap eder kızlar ama ben sadece Seboş’a annem derim. Aslında bir kere kızlarla iddiaya girdik. Bir hafta boyunca Seboş’a anne diyeceksin dediler. Bende deyince kaldılar öyle tabi. Oradan alışkanlık olarak kaldı ben Seboş’a hep annem diyorum (Aslında gerçek hayatta böyle olmadı ona annem demem beni evlatlık alması sonucu oldu ama siz çaktırmayın hehehe) Sonra kahvaltımızı yaptık. Annemler hastaneye gitmek için odalarına çıkıp hazırlanmaya başladılar. Bizde masayı topladık kızlarla eğlenerek ama sonunda beni çok kötü bir şekilde ıslattılar pislikler ama ben onlara sorarım. Bende üstümü değiştirmek için odama çıktım. Bir hafta sonra bizim okulda başlıyordu. Bu sırada üstümü değiştirip aşağı indim. Kızlarda oturuyorlardı.
Özlem: ‘Eeee ne yapacağız evde oturacak değiliz herhalde’ dedi.
Ben: ‘Senin başka bir planın mı var?’ diye sordum.
Özlem: ‘Yokta başka bir şeyler yapalım diyorum’ dedi.
Gamze: ‘Ne yapsak ki ya’ dedi.
Nazlı: ‘Bilmem’ dedi.
Gamze: ‘Bir hafta sonra okul açılacak gidip biraz alışveriş yapalım nasıl olur’ dedi.
Ben: ‘Olmaz ya’ diye hemen itiraz ettim. Alışverişe gitmeyi hiç sevmiyorum. Oradan oraya oradan oraya bu ne ya bitmiyor da alışverişleri.
Nazlı: ‘Bir kere de kendi isteğinle gelsen ne olur’ dedi.
Gamze: ‘Her zaman aynı şeyi yapıyorsun ama gene de bizimle geliyorsun kuzum ne haber’ dedi sırıtarak.
Ben: ‘Haksızlık ama bu’ dedim dudağımı büzerek.
Özlem: ‘Boşuna uğraşma oy birliği ile karar verildi alışverişe gidiyoruz’ dedi yerinden zıplayarak kalkarak.
Ben: ‘Ay ay ne güzel ne güzel’ dedim suratımı ekşiterek.
Gamze: ‘Hadi bakalım herkes hazırlansın anca çıkarız’ dedi. Hepsi ayaklandı ve yukarı doğru çıkacakken bana baktılar. Bende çok ağır bir şekilde yerimden kalkıyordum.
Özlem: ‘Bahse girerim Sema seneye anca merdivenlerin başına gelir’ dedi kahkaha atarak.
Ben: ‘Ha ha çok komik’ dedim.
Nazlı: ‘Sema canım hızlanmayı düşünüyor musun?’ diye sordu.
Ben: ‘Ya siz çıksanıza belki benim belim ağrıyor o yüzden yavaşım’ dedim.
Gamze: ‘Bir an önce hazırlanmasan sana şuradan uçacağım sonra belin filan kalmayacak’ dedi tehditkar bir şekilde.
Ben: ‘Uf tamam be kaktık’ dedim ve kakıp onların önüne geçip hızlıca çıktım. Sonra arkama baktım.
Ben: ‘Bahse girerim siz seneye anca çıkarsınız yukarı’ dedim Özlem’i taklit ederek.
Özlem: ‘Ay ne kadar komiksin sen öyle’ dedi.
Ben: ‘Sağ ol kuzum’ dedim. Sonra yukarı çıktık. Herkes odasına girdi. Gamze dolabının başına geçti ve kıyafet aramaya başladı. Sanki nereye gidiyorsa. Bende hızlıca dar paça siyah bir kot pantolon üstüne rahat siyah bir bluz. Altına tabi kimde vazgeçilmezim siyah conversim. Saçlarımda zaten düz olduğu için taradım sadece. Makyaj olarak sadece bir siyah sürme ve parlatıcı birde parfüm sıktım işte tamam. Uf ya ne kadar uzun sürdü sıkıldım hazırlanmaktan. Sonra Gamze’ye baktım. Oha daha yeni giyiniyor.
Ben: ‘Gamze ne zaman hazır olacaksın’ dedim bezgin bir şekilde.
Gamze: ‘Sen gene siyahlara bürünmüşsün’ dedi sırıtarak.
Ben: ‘Hı hı çabuk hazırlan ben kızlara bakıyorum’ dedim odadan çıkarken.
Gamze: ‘Tamam’ diye arkandan bağırdı. Kızların odasına girdiğimde her zaman ki gibi hazır değillerdi.
Ben: ‘Çabuk hazırlanın hadi bekliyorum aşağıda’ dedim. Onlarda ‘Tamam’ dedi. Bende odalarından çıktım ve aşağı indim. Televizyonu açtım. Kanalları gezmeye başladım. Uf ya yarım saat oldu inen yok. Televizyonda da bir şey yok.
Ben: ‘Ya hadi ne yapıyorsunuz bu kadar anlamadım ki’ dedim bağırarak.
Gamze: ‘Geldik tamam ya bağırma’ dedi.
Ben: ‘hele şükür bir an hiç gelmeyeceksiniz sandım’ dedim. Arkasındanda kızlar inmişti. Gamze buz mavisi dar paça bir kot üstüne bedenine tam oturan mavi bir bluz atına beyaz bir convers ve beyaz birde çanta almış. Saçları hafif dalgalı. Mavi tonda birde makyaj yapmış gerçekten harika görünüyordu. Özlem beyaz rahat bir elbise giymiş altına beyaz-pembe karışımı bir babet giymişti. Elinde pembe bir çanta ve pembe tonunda birde makyaj. Saçlarını üsten atkuyruğu şeklinde toplamıştı. Gerçekten oda harika duruyordu. Nazlı boru paça kot pantolon üstüne dizinin biraz üstüne gelecek şekilde mor bir elbise giymişti. Altına mor beyaz karışımı convers mor bir makyaj saçları ise dalgalıydı. Bu ne ya hepside çok güzel olmuş.
Ben: ‘Ne vardı bu kadar süslenecek’ dedim.
Gamze: ‘Ne süslenmesi kızım her zaman ki halimiz’ dedi omuz silkerek.
Ben: ‘Tabi tabi canım her zaman ki’ dedim.
Özlem: ‘Sema sen susuyor musun susturayım mı?’ dedi tek kaşını kaldırarak.
Ben: ‘Tamam ya banane’ dedim.
Nazlı: ‘Ne zaman gideceğiz’ dedi sıkılmış bir şekilde.
Gamze: ‘Tamam hadi gidiyoruz’ dedi ve evden çıktık. Sonra arabaya bindik ve işte işkenceye doğru gidiyorum. Böyle bir şey var mı ya oradan oraya o mağazadan bu mağazaya. Ne yaptım acaba bu işkenceyi görmek için. En sonun da durdular ve hepimizin eli resmen dolmuştu hatta elimize alamadıklarımız bile vardı. Çalışanların yardımıyla poşetleri arabaya yerleştirdik ve bir cefa’ya oturduk. Resmen ölmüştüm. Ayaklarım çok ağrıyordu. Diğerleri de aynı durumdaydı ama onlar hak etmişti.
Gamze: ‘Cidden çok yoruldum ya’ dedi.
Özlem: ‘Sen mi ben mi’ dedi bezgin bir sesle.
Nazlı: ‘Sanki biraz abarttık kızlar’ dedi.
Ben: ‘Ha şunu bileydiniz’ dedim. Hepsi birlikte ‘Sema’ dedi.
Ben: ‘Ne var ya hem suçlusunuz hem de kızıyorsunuz oh ya ne güzel’ dedim sinirle.
Gamze: ‘Tamam şimdi bir başlarsa susmaz bu en iyisi eve dönelim tamam’ dedi. Ona dil çıkardım. Sonra hesabı ödedik. Rahatlamak için birer dondurma yenmiştik. Hep beraber arabaya bindik ve eve geldik. Herkes odasına geçti. Ben odaya girer girmez kendimi yatağa attım.
Gamze: ‘Sema sence bir şey yapmamız gerekmiyor mu?’ dedi.
Ben: ‘Neymiş’ dedim anlamayarak.
Gamze: ‘Aldığımız eşyaları yerleştirmemiz gerek’ dedi.
Ben: ‘Almadım ki siz zorla aldırdınız ve çok yorgunum şuradan şuraya adım atamam’ dedim. Tek kaşını kaldırarak baktı bana.
Ben: ‘Gerçekten çok yorgunum’ dedim dudağımı büzerek.
Gamze: ‘Of tamam ama dinlendikten sonra yardım edeceksin’ dedi.
Ben: ‘Emredersiniz efendim’ dedim ve askeri selamlar gibi selamladım. Bana dil çıkardı bende ona çıkardım. Gerçekten çok güzel bir ailem vardı ve ben onların yanında çok mutluydum…

Ay çok uzun oldu bir an hızımı alamadım Very Happy

Beğenmeniz dileğiyle Smile

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 3:12 pm

ilk yorum

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 3:14 pm

semam yaa çook güzel olmuş bölüm Smile

kızlar süper tuttum Smile

)
yb isterim kuzu Smile

bakalım neler olacak heyecanla bekliyorum Smile

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 3:18 pm

Kübram ilk yorumuda kapmışsın bounce

beğenmene sevindim cnm eğlenceli bişey olsun istedim bu bölüm Rolling Eyes

diğer bölümüde yazıyorum bitirince onuda ekliycem Very Happy

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 3:45 pm

MeLanKoLiq demiş ki:: Kübram ilk yorumuda kapmışsın
beğenmene sevindim cnm eğlenceli bişey olsun istedim bu bölüm
diğer bölümüde yazıyorum bitirince onuda ekliycem

ekle ekle

karakterler süper yalnız Smile

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 3:49 pm

evet ya işte biz böyleyiz filan dermişim hehehe Laughing

bölümüde yazdım ama eklesem mi eklemesem mi karar veremedim çünkü bu bölümü yeni ekledim ve daha senden başka kimse okumadı

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 8:11 pm

ellerıne saglık cnm ama bu dedı dedım laflarını bıraksan cok daha guzel olacaktı yaa
bıde tsk ederım sozune sadık kalıp dedıgın anda bolumu ekledıgın ıcın

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 10:15 pm

ooo.. burayaa bölümmm gelmmiiişşşş. Very Happy

durun okuyıpp gelımm. Smile

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... C.tesi Haz. 05, 2010 10:19 pm

süpperr yazmışınn semammm. Smile

bu gamzenın ve arklarının yaşam tarzına ne bilym yaptıkları haytları çok ilgi çekici gelıo tabı bırde emmet olunca .. neysee. süpperr yazmışsınn. hemnn yb ısterımmmm. Smile

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 7:35 am

7. Bölüm
Jasper Cullen
Neler olmuştu nasıl bu hale gelmiştik. Sevdiğim kadın birden bire ortadan kayboldu. Annem dediğim kişi kardeşlerim ve küçük Renesmemiz öldü. Bu nasıl bir şey tanrım. Belki diğerlerini geri getiremesek bile Alice hayatımın aşkını bulabiliriz. Bunu düşünür düşünmez Edward bana baktı.
Edward: “Evet en azından o ölmedi ve onu bulabiliriz.”
Bunları söylerken sesi fısıltı halinde çıkmıştı. Hem çok acı çekiyordu hem de bir umudu vardı en azından kız kardeşini bulabilmek için.
Emm: “Ne yapacağız yani nerden aramaya başlayacağız”
Carlisle: “Gittikleri yönü bilmiyoruz. Dağılırsak daha kolay bulabiliriz”
Sam: “Bizde yardım ederiz aramanıza”
Edward: “Evet yardım etmeniz onu bulmamızı kolaylaştırır”
Evden dışarı çıktık. Yanımızda dokuz kurt vardı.
Sam: “Biz dört kişi olarak iki gruba ayrılırız. Jocap’ta sizlerle gelir”
Carlisle: “Evet sizler kuzey ve güney’e bakın bizde üç kişi olarak 2 gruba ayrılırız ve doğu ve batı taraflarına bakarız. Akşama kadar bakabildiğimiz her yere gidebildiğimiz yere kadar gideriz. Bir iz bulursanız onu takip edin. Ama bir şey bulamazsak akşam burada tekrar toplanırız. Çünkü onlar öldüler ve bir şekilde onların öldüğünü buradakilere söylememiz lazım” dedi üzgünce. Bizde ‘tamam’ dedik. Kurtlar hemen ayrıldılar ve gidecekleri yönlere gittiler. Ben, Carlisle, Gregory doğuya Emmet, Jocap, Edward’da batı’ya doğru hızla koşmaya başladık. Şuan sadece tanrıya yalvarıyordum. Şuana kadar hiç tanrıya yalvarmamıştım ama belki beni dinler ve yalvarışlarıma karşılık verirdi. Onu bulursak hepimiz için iyi olacak.
*************
Kaç saattir arıyoruz ama ne bir iz nede başka bir şey hiçbir şey yok. Artık geri dönmemiz gerekiyor ama onsuz dönmek canımı acıtıyor.
Carlisle: “Artık dönmemiz gerek evlat biliyorum onsuz dönmek istemiyorsun ama onu bulacağız. Biz bulamasak bile yaşadığını biliyoruz ve zamanı gelince bizi bulacağını biliyoruz öyle değil mi?”
Ben: “Evet ama onsuz o eve dönmek istemiyorum her yerde onun anısı varken”
Carlisle: “Bizde dönmek istemiyoruz hem artık orada yaşayamayız her yerde onların anısı varken en kısa zamanda taşınacağız.”
Sonra hızla eve doğru koşmaya başladık. Geldiğimizde herkes evin önündeydi ama hiç biri onunla ilgili bir iz dahi bulamamıştı. Bunu duygularından anlayabiliyordum.
Edward: “Üzgünüz ama hiç iz yok”
Evet, üzgündü bunu duygularına bakmadan bile anlayabiliyordum. Ama şimdi ne yapacağız onu nasıl bulacağız.
Carlisle: “Onlar olmadan burada yaşayamayız bunu herkes biliyor en kısa zamanda cenaze işlerini hallettikten sonra buradan taşınalım derim”
Emm: “Bence de onlarsız burada kalkmak acıdan başka hiçbir şeye yaramaz”
Emm her olayla dalga geçen hiçbir şeyi takmayan Emm bu olay karşısında yıkılmıştı resmen. Nasıl düzelecektik onlarsız nasıl yaşayacaktık. En azından benim bulma şansım vardı onu tekrar görmek için bir umudum vardı peki ya onlar. Onların acılarını içimde hissetmek beni daha çok yaralıyor ve daha fazla acı çekiyordum ama maalesef ki hiçbir şekilde onlara bu konuda yardım edemiyordum. Çünkü ne kadar denesem de hiç birini rahatlatamamıştım.
Ben: “Peki nereye gideceğiz”
Emm: “Onlarla daha önce yaşamadığımız bir yere”
Edward: “Ama nereye”
Gregory: “Bilmem daha önce gittiniz mi ama Türkiye diye bir ülke var. Ben orayı çok sevdim. İstanbul diye bir şehri var ve bence harika bir yer. Hem orası size iyi gelebilir”
Carlisle: “Olabilir aslında ne dersiniz”
Emm: “Olur” dedi umursamaz bir şekilde.
Ben: “Bence de olabilir” Edward’da kafasıyla onayladı.
Gregory: “Hem bu sefer üniversite okursunuz sizin içinde bir değişiklik olur”
Carlisle: “Evet olur hepimiz için değişiklik olur”
Edward: “Peki sen ne yapacaksın Jocap” dedi ona dönerek.
Jocap: “Bilmem ama benimde burada yaşamayacağım kesin”
Carlisle: “O zaman sende bizimle gel. Hem tek başına yeni bir yerde yaşamak senin için çok zor olur”
Jocap: “Bilmem olur mu ki”
Emm: “Tabi ki de olur”
Jocap’ta “Tamam” dedi ve son kez burada ki arkadaşlarıyla vedalaşmak için sürüsüyle yanımızdan ayrıldı. Bizde hemen işlemlere koyulduk. Herkese onların öldüğünü bildirdik. En zoru da Bella’nın ailesine söylemek oldu ama bir şekilde söyledik. Bir gün içinde bu olayı da hallettik. İstanbul’daki işleri de hallettik. Carlisle ve Gregory bir hastaneye tayın oldu. Bizde üniversiteye. Ama bir hafta sonra hastanede işe başlayacaklarını söylediler. Zaten bizim okulda bir hafta sonra açılıyordu. Bu hafta içinde Alice arayacaktık. Önce İstanbul’a gittik ve Cihangir’den büyük iki katlı bir ev aldık. Burası çok güneşliydi ve yaşamamız çok zordu. Ama Gregory bir hap keşfetmişti onu içince hiçbir şekilde güneşte parlamıyorduk. Bu bizim için çok iyi olmuştu. Sonra orada ki işlerimizi hallettik ve hemen Alice aramaya başladık…

Burak dedim ve dedi’leri sildim bakalım şimdi nasıl olmuş
Eğer gene düzeltmem gereken yerler varsa söyleyin bende ona göre değiştireyim
Beğenmeniz dileğiyle

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 10:16 am

anam bu arada ılk yorum da benım mıs Smile

eline saglık guzelım o dedım dedıler cıkınca daha bır akıncı olmus sankı
de bu alice nerede yaa bulabılecekler mı onu

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 11:25 am

hmm saol cnm ya eed daha güzel oldu gibi bende sevdim böle Very Happy

cık Alice bulamıycaklar ama bundan sonraki bölüm Alice'den gelecek nereye gitmiş öğreneceğiz bounce

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 11:46 am

yeni okuyucu geldi hanıım Very Happy

Ama ben ağlamak istiyorum Sad

Öldürdün sema herkeşi yaa Sad

Alice i bulalardı iyiydi Very Happy

İstanbula gitsinler bakalım Very Happy

Orda nelerle karşılaşacaklar acaba Twisted Evil

Emeğine sağlık Semam .d

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 5:01 pm

böcüğüm hoş geldin bounce

ya ağlama ama öyle gerekti Sad

gelsinler bakalım gelince neler olacak Twisted Evil

Alice daha bulamaz onlar boşuna umutlanmayın Razz

sağol İpeğim böcüğüm pudinqim hehehe

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 5:20 pm

Ay bari alice i bulsalardıı Sad

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 6:11 pm

sema bana ne garezin vardı bitki miydim bende suladın beni ya Sad

en nefret ettiğim şeydir sabahları sulanmak Sad

ve sabahları uyanmak Sad

ve not ben biri beni uyandırınca otomatikman kalakrım bi daha yatamam ve beni uyandıran kişiden bunun intikamını alırım ama böyle çok komikti Very Happy

güzel olmuş Very Happy

ve ben ve pembe-beyaz tutkumu çok iyi anlatmışsın bence Very Happy

beni her ortamda böyle giydir pembe-beyaz giyince çok daha tatlı oluyorum Very Happy

gerçi ben makyaj ve alışverişi sevmem ama olsun Very Happy

yani makyajı severimde yıldı bi kez yaparım denirse çok doğru olur Smile

ikinci bölümde güzeldi ama çok üzüldüler=/
not ben yalnız mı kalıcam bana bi aşk nasip eylicek misin Very Happy

eğer ufukta biri varsa kim var Very Happy

henüz yazmadıysan edward*ın küçük versiyonu Danny*nin türk versiyonu deniz olabilir mi benmi ufuktaki kişi Very Happy

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 6:12 pm

cıh olmaz en azından şimdilik bulamıycaklar Rolling Eyes

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 6:15 pm

ya ailce*in bulunmasından banane sema Very Happy

o bence şu anda buraka biyle mutlu mesut kardeşçe yaşıyo Very Happy

ben hikayedeki sap olmak istemiyorum sadece sap mıyım değil miyim onu bi de bana sen Very Happy

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 8:07 pm

yok sap deilsin Özlemim merak etme sen ama senin ki türk olmuycak yabancı olacakta isim bulamıyodum onuda buldum Danny Very Happy

ben sana deil İpeğime cevap vermiştim kuzum ya senin yazdığın yorumu sonrada gördüm kusura bakma Özlemim Sad

birazda komik olsun dedim pembe-beyaz sevdiğinide bilmiodum öyle atmıştım tutmuş hehehe
ya tam olarak ne sevip sevmediğinizi yada nelerden hoşlandığınızı bilmediğim için kafamdan yazıyorum Rolling Eyes

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 8:11 pm

ama çoğu tutuyo sema Very Happy

mesela sabah uykusu düşkünlüğüm Smile

pembe-beyaz sevgim Very Happy

alışveriş konusunda biraz çelişkideyim kiminle ve ne alacağımıza bağlı Very Happy

ve parayı kimin ödeyeceğine xD harçlıklarıma kıyamıyorum çünkü onlarla sütlü çikolata almak daha güsel geliyo Very Happy

ve şu Danny nası bi tip Very Happy

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 8:15 pm

oooo tutuyosa güzel ve bizimle alışveriş yapıon daha ne olsun ama beni katma ben pek sevmem alışverişi Razz

parada senden çıkmıyo Özlem koskoca çalışan annem ve dilek ablam var bide bize mi ödetecekler hahaha
kuzum tipini sen yaz istersen ya nasıl istersen öyle olsun yoksa ben kafamdan yazacağım ama daha hiç bişey düşünmedim yazarken aklıma geleni yazıyorumda Rolling Eyes

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Paz Haz. 06, 2010 8:19 pm

danny edward*ın küçük versiyonu olarak girebilir mi Smile

edward*ın akrabası olsun mesela edward onun çok fazla büyük babası olsun falan xD yada çok fazla büyük 3. kuzen Edward cullen Very Happy

oda Edward*ın soyadonı unuttum ilk defa işte o syadının son sahibi olsun xD (ben uçtum)

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Ptsi Haz. 07, 2010 8:24 am

alice den bolum geliyormus nerede kaldı o bolum yaaa Twisted Evil

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Ptsi Haz. 07, 2010 8:26 am

alice*ten bölüm mü geliyo Suspect

bi yazarı gelisnde üstünde büyük bi baskı kurayım ben Basketball

Konu: Geri: Geçmişin Kırıntıları... Ptsi Haz. 07, 2010 9:04 am

ozlem sana guvenıyorum ben bırazdan cıkarım ogle yemegıne gıderım aksama kadar gelmem sonra
sen ben gelene kadar bolum eklemesını sagla buyuk yazarımızın Smile